- μολυβδαίνιο
- Χημικό στοιχείο με σύμβολο Μο· ανήκει στην έβδομη ομάδα του περιοδικού συστήματος των στοιχείων, στη δεύτερη υποομάδα, έχει ατομικό αριθμό 42, ατομικό βάρος 95,95, επτά σταθερά ισότοπα και έξι ραδιενεργά ισότοπα. Είναι ευρύτατα διαδεδομένο στη φύση, αλλά σε μικρές ποσότητες· δεν συναντάται σε ελεύθερη κατάσταση, αλλά σε μερικά ορυκτά, από τα οποία τα πιο ενδιαφέροντα είναι ο μολυβδαινίτης (απ’ όπου εξάγεται το μέταλλο) και ο βουλφενίτης. Ο μολυβδαινίτης αποτελείται από διθειούχο μ. (MoS2), έχει όψη όμοια με του γραφίτη και γράφει, όπως και αυτός, στο χαρτί. Λόγω του υψηλού σημείου τήξης, το μ. ήταν δύσκολο να εξαχθεί και συγχεόταν για πολύ καιρό με το μόλυβδο. Τη διαφορά μεταξύ των δύο στοιχείων την παρατήρησε ο Σέελε το 1778, ο οποίος και έδωσε στο μ. το όνομα που φέρει. Στη μεταλλική του κατάσταση, το μ. παραλαμβάνεται με αναγωγή του οξειδίου του με υδρογόνο και σύμπηξη της σκόνης. Οι στερεές ράβδοι τήκονται αν τις χρησιμοποιήσουμε ως ηλεκτρόδια βολταϊκού τόξου σε αδρανή ατμόσφαιρα.
Είναι μέταλλο χρώματος φαιού ανοιχτού το οποίο τήκεται στους 2.625°C, δεν αλλοιώνεται από τον αέρα και μπορεί, όπως το σίδερο, να σφυρηλατηθεί· διαλύεται στα πυκνά ορυκτά οξέα και στο βασιλικό ύδωρ. Σχηματίζει πολυάριθμες ενώσεις σε πέντε διαφορετικά στάδια οξείδωσης: είναι δυνατόν να κατέχει πέντε διάφορα σθένη, από 2 ως 6. Η εφαρμογή του στη μεταλλουργία του χάλυβα χρονολογείται από το 1918 και οφείλεται στις έρευνες για τελειοποιήσεις των πολεμικών όπλων. Βιομηχανική εφαρμογή του μ. στη μεταλλική του κατάσταση γίνεται για να παρασκευαστούν ειδικοί χάλυβες (χάλυβες μ.) και μαζί με το χρώμιο και το νικέλιο για τους ανοξείδωτους χάλυβες· οι χάλυβες με μ. διαθέτουν μηχανική αντοχή, ειδικά στη θερμότητα, σημαντικά ανώτερη από τον κανονικό χάλυβα, ο οποίος έχει επίσης και χαμηλότερη σκληρότητα. Επειδή το μ. έχει υψηλό σημείο τήξης χρησιμοποιείται στην κατασκευή αγωγών για ηλεκτρικές αντιστάσεις. Το διθειούχο μ. καθαρισμένο και λειοτριβημένο σε μια λεπτότητα μεγέθους λίγων μικρών (μ) χρησιμοποιείται σε κολλοειδή κατάσταση ως στερεό λιπαντικό και ως διασπαρμένο προσθετικό στα λιπαντικά έλαια.
Το μ. είναι ένα από τα ουσιαστικά στοιχεία διατροφής των φυτών· προκαλεί, εκλεκτικά στα λαχανικά, τη στερέωση του αζώτου.
Η παγκόσμια παραγωγή μολυβδαίνιου φτάνει τους 80.000 τόνους. Κύριες παραγωγοί χώρες είναι οι ΗΠΑ (ορυχεία της Κουέστα στο Νιου Μέξικο και του Κλάιμαξ στο Κολοράντο), ο Καναδάς, η Ρωσία, η Χιλή, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, το Περού, η Νορβηγία, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα.
Ο μολυβδαινίτης είναι πέτρωμα που προέρχεται, ως ορυκτό, από το μολυβδαίνιο.
* * *το1. χημ. λευκό και στιλπνό μεταλλικό χημικό στοιχείο μετάπτωσης με σύμβολο Μο και ατομικό αριθμό 42, ανάλογο χημικά προς το χρώμιο και το βολφράμιο2. φρ. «ώχρα μολυβδαινίου»(ορυκτ.)άλλη ονομασία τού ορυκτού μολυβδίτης.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. molybdene (< μόλυβδος). Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στον Ξ. Λάνδερερ].
Dictionary of Greek. 2013.